вы́баршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́баршчыца вы́баршчыцы
Р. вы́баршчыцы вы́баршчыц
Д. вы́баршчыцы вы́баршчыцам
В. вы́баршчыцу вы́баршчыц
Т. вы́баршчыцай
вы́баршчыцаю		 вы́баршчыцамі
М. вы́баршчыцы вы́баршчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́баршчыца ж.

1. (лицо, производящее выборку) вы́борщица;

2. (лицо, участвующее в выборах) избира́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́баршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да выбаршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́баршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ўдзельнічае ў выбарах або мае на гэта права.

Сустрэча дэпутата з выбаршчыкамі.

2. Пры двухступенных або многаступенных выбарах — асоба, упаўнаважаная для ўдзелу ў выбарах.

|| ж. вы́баршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. вы́баршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

избира́тельница вы́баршчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́борщица в разн. знач. вы́баршчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)