ву́сцілкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сцілкавы |
ву́сцілкавая |
ву́сцілкавае |
ву́сцілкавыя |
| Р. |
ву́сцілкавага |
ву́сцілкавай
ву́сцілкавае |
ву́сцілкавага |
ву́сцілкавых |
| Д. |
ву́сцілкаваму |
ву́сцілкавай |
ву́сцілкаваму |
ву́сцілкавым |
| В. |
ву́сцілкавы (неадуш.)
ву́сцілкавага (адуш.) |
ву́сцілкавую |
ву́сцілкавае |
ву́сцілкавыя (неадуш.)
ву́сцілкавых (адуш.) |
| Т. |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавай
ву́сцілкаваю |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавымі |
| М. |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавай |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ву́сцілкавы сапож. сте́лечный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ву́сцілкавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вусцілак. Вусцілкавая скура. Вусцілкавы кардон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́сцілка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Тонкая подсцілка на ўнутранай частцы падэшвы ў абутку.
|| прым. ву́сцілкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сте́лечный ву́сцілкавы, сці́лкавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)