ву́сеневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сеневы ву́сеневая ву́сеневае ву́сеневыя
Р. ву́сеневага ву́сеневай
ву́сеневае
ву́сеневага ву́сеневых
Д. ву́сеневаму ву́сеневай ву́сеневаму ву́сеневым
В. ву́сеневы (неадуш.)
ву́сеневага (адуш.)
ву́сеневую ву́сеневае ву́сеневыя (неадуш.)
ву́сеневых (адуш.)
Т. ву́сеневым ву́сеневай
ву́сеневаю
ву́сеневым ву́сеневымі
М. ву́сеневым ву́сеневай ву́сеневым ву́сеневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ву́сеневы зоол. гу́сеничный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сеневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вусеня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сень, -я, мн. -і, -яў, м.

Лічынка матыля, падобная на чарвяка.

|| прым. ву́сеневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́сеничный

1. зоол. ву́сеневы;

2. тех. гу́сенічны;

гу́сеничный ход гу́сенічны ход.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)