ву́пражны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́пражны ву́пражная ву́пражнае ву́пражныя
Р. ву́пражнага ву́пражнай
ву́пражнае		 ву́пражнага ву́пражных
Д. ву́пражнаму ву́пражнай ву́пражнаму ву́пражным
В. ву́пражны (неадуш.)
ву́пражнага (адуш.)		 ву́пражную ву́пражнае ву́пражныя (неадуш.)
ву́пражных (адуш.)
Т. ву́пражным ву́пражнай
ву́пражнаю		 ву́пражным ву́пражнымі
М. ву́пражным ву́пражнай ву́пражным ву́пражных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ву́пражны упряжно́й; (о предметах упряжи) упря́жечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́пражны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вупражы. Вупражны рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́праж, -ы, ж.

1. Рыштунак для запрэжкі (у 1 знач.).

Конская в.

2. Счэпнае прыстасаванне ў вагонах (спец.).

|| прым. ву́пражны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упряжно́й

1. (идущий в упряжке) запражны́;

упряжно́й конь запражны́ конь;

2. (относящийся к упряжи) ву́пражны;

упряжно́й аппара́т ж.-д. ву́пражны апара́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упря́жечный

1. (о лошадях) запражны́;

2. (о предметах упряжи) ву́пражны; збру́евы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)