вулкані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вулкані́т
Р. вулкані́ту
Д. вулкані́ту
В. вулкані́т
Т. вулкані́там
М. вулкані́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вулкані́т, -ту м., геол., тех. вулкани́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вулкані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Горная парода вулканічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулкани́т геол., техн. вулкані́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)