назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| ву́зкасці | |
| ву́зкасці | |
| ву́зкасцю | |
| ву́зкасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| ву́зкасці | |
| ву́зкасці | |
| ву́зкасцю | |
| ву́зкасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць вузкага (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́зкі, -ая, -ае; вузе́йшы.
1. Невялікі ў шырыню, у папярочніку.
2. Вельмі цесны, недастаткова прасторны.
3. Які ахоплівае нямногае, нямногіх, абмежаваны.
4.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
у́зость
у́зость у́лицы
у́зость взгля́дов
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэхаўшчы́на, -ы,
Замкнёнасць у межах сваёй прафесіі, прафесійная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абыва́цельшчына, -ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цэхаўшчы́на, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абыва́цельшчына, ‑ы,
Адсутнасць грамадскага кругагляду,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
секта́нцтва, ‑а,
1. Рэлігійны рух сектантаў, якія адышлі ад пануючай царквы.
2. Дагматызм,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)