Вужыне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вужыне́ц
Р. Вужынца́
Д. Вужынцу́
В. Вужыне́ц
Т. Вужынцо́м
М. Вужынцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)