вугры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вугры́сты вугры́стая вугры́стае вугры́стыя
Р. вугры́стага вугры́стай
вугры́стае		 вугры́стага вугры́стых
Д. вугры́стаму вугры́стай вугры́стаму вугры́стым
В. вугры́сты (неадуш.)
вугры́стага (адуш.)		 вугры́стую вугры́стае вугры́стыя (неадуш.)
вугры́стых (адуш.)
Т. вугры́стым вугры́стай
вугры́стаю		 вугры́стым вугры́стымі
М. вугры́стым вугры́стай вугры́стым вугры́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вугры́сты (к вуго́р II) угрево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугры́сты, ‑ая, ‑ае.

Усыпаны вуграмі ​2, з вялікай колькасцю вугроў ​2. Вугрысты твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуго́р², -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікі бугарок — тлушчавая пробка ў порах скуры.

Твар у вуграх.

|| прым. вугры́сты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угрево́й (к у́горь​II) вугры́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)