впира́ться прост.

1. (вдавливаться, вталкиваться во что-л.) упіра́цца; уціска́цца;

2. (грузно входить куда-л.) упіра́цца, ула́зіць, ува́львацца, усо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впира́ть несов., прост.

1. (вдавливать, вталкивать во что-л.) упіра́ць; упі́хваць, уці́скваць;

2. см. впира́ться 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіра́цца несов.

1. в разн. знач. упира́ться;

2. упря́миться, арта́читься;

1, 2 см. упе́рціся 1, 2;

3. страд. впира́ться; вта́скиваться, ввола́киваться; см. упіра́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)