во́цатны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́цатны |
во́цатная |
во́цатнае |
во́цатныя |
| Р. |
во́цатнага |
во́цатнай во́цатнае |
во́цатнага |
во́цатных |
| Д. |
во́цатнаму |
во́цатнай |
во́цатнаму |
во́цатным |
| В. |
во́цатны (неадуш.) во́цатнага (адуш.) |
во́цатную |
во́цатнае |
во́цатныя (неадуш.) во́цатных (адуш.) |
| Т. |
во́цатным |
во́цатнай во́цатнаю |
во́цатным |
во́цатнымі |
| М. |
во́цатным |
во́цатнай |
во́цатным |
во́цатных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́цатны у́ксусный;
○ ~ная кіслата́ — хим. у́ксусная кислота́;
~ная эсе́нцыя — у́ксусная эссе́нция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́цатны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да воцату, уласцівы воцату. Воцатны пах. // Прызначаны для воцату, з-пад воцату. Воцатная бутля.
•••
Воцатнае дрэва — воцатнік.
Воцатная кіслата — арганічнае бясколернае рэчыва з рэзкім пахам.
Воцатная эсенцыя — назва моцнага раствору воцатнай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́цат, -цату, М -цаце, м.
Вадкасць з рэзкім кіслым смакам, якая ўжыв. як вострая прыправа ў ежу, для кансервавання прадуктаў.
|| прым. во́цатны, -ая, -ае.
Воцатная кіслата (спец.). Воцатная эсенцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
у́ксусный во́цатны;
у́ксусная кислота́ хим. во́цатная кіслата́;
у́ксусная эссе́нция во́цатная эсе́нцыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)