во́хрысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́хрысты во́хрыстая во́хрыстае во́хрыстыя
Р. во́хрыстага во́хрыстай
во́хрыстае		 во́хрыстага во́хрыстых
Д. во́хрыстаму во́хрыстай во́хрыстаму во́хрыстым
В. во́хрысты (неадуш.)
во́хрыстага (адуш.)		 во́хрыстую во́хрыстае во́хрыстыя (неадуш.)
во́хрыстых (адуш.)
Т. во́хрыстым во́хрыстай
во́хрыстаю		 во́хрыстым во́хрыстымі
М. во́хрыстым во́хрыстай во́хрыстым во́хрыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́хрысты о́христый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́хрысты, ‑ая, ‑ае.

З прымессю вохры. Вохрыстая гліна. // Колеру вохры; жоўтага або чырвона-карычневага адцення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́христый во́хрысты, о́хрысты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́хрысты, см. во́хрысты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)