во́труб’евы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́труб’евы во́труб’евая во́труб’евае во́труб’евыя
Р. во́труб’евага во́труб’евай
во́труб’евае		 во́труб’евага во́труб’евых
Д. во́труб’еваму во́труб’евай во́труб’еваму во́труб’евым
В. во́труб’евы (неадуш.)
во́труб’евага (адуш.)		 во́труб’евую во́труб’евае во́труб’евыя (неадуш.)
во́труб’евых (адуш.)
Т. во́труб’евым во́труб’евай
во́труб’еваю		 во́труб’евым во́труб’евымі
М. во́труб’евым во́труб’евай во́труб’евым во́труб’евых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́труб’евы с.-х. о́трубный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́труб’евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вотруб’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́труб’е, -я, зб.

Рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу зерня, якія скарыстоўваюцца на корм жывёле.

|| прым. во́труб’евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отрубяно́й во́труб’евы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́трубный (к о́труби) с.-х. во́труб’евы;

о́трубный корм во́труб’евы корм;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)