во́сцевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́сцевы |
во́сцевая |
во́сцевае |
во́сцевыя |
| Р. |
во́сцевага |
во́сцевай
во́сцевае |
во́сцевага |
во́сцевых |
| Д. |
во́сцеваму |
во́сцевай |
во́сцеваму |
во́сцевым |
| В. |
во́сцевы (неадуш.)
во́сцевага (адуш.) |
во́сцевую |
во́сцевае |
во́сцевыя (неадуш.)
во́сцевых (адуш.) |
| Т. |
во́сцевым |
во́сцевай
во́сцеваю |
во́сцевым |
во́сцевымі |
| М. |
во́сцевым |
во́сцевай |
во́сцевым |
во́сцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́сцевы I рыб. острого́вый
во́сцевы II остево́й; см. восць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́сці, -яў.
Рыбалоўная прылада ў выглядзе вілаў.
Біць рыбу восцямі.
|| прым. во́сцевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
острого́вый рыб. во́сцевы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
остево́й
1. асцюко́вы;
2. во́сцевы; см. ость.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)