восеньскі - Пошук

во́сеньскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	во́сеньскі	во́сеньская	во́сеньскае	во́сеньскія
Р.	во́сеньскага	во́сеньскай во́сеньскае	во́сеньскага	во́сеньскіх
Д.	во́сеньскаму	во́сеньскай	во́сеньскаму	во́сеньскім
В.	во́сеньскі (неадуш.) во́сеньскага (адуш.)	во́сеньскую	во́сеньскае	во́сеньскія (неадуш.) во́сеньскіх (адуш.)
Т.	во́сеньскім	во́сеньскай во́сеньскаю	во́сеньскім	во́сеньскімі
М.	во́сеньскім	во́сеньскай	во́сеньскім	во́сеньскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́сеньскі, см. асе́нні;

~кія пе́сні — фольк. осе́нние пе́сни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́сеньскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і асенні. Была густая цёмная восеньская ноч. Скрыган. Бабка Наста гаварыла доўга і многа,.. гутарка лілася безупынным зацяжным восеньскім дожджыкам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́сень, -і, ж.

Пара года паміж летам і зімой.

Позняя в.

В. жыцця (перан.).

|| прым. асе́нні, -яя, -яе і во́сеньскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зімо́ва-во́сеньскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зімо́ва-во́сеньскі	зімо́ва-во́сеньская	зімо́ва-во́сеньскае	зімо́ва-во́сеньскія
Р.	зімо́ва-во́сеньскага	зімо́ва-во́сеньскай зімо́ва-во́сеньскае	зімо́ва-во́сеньскага	зімо́ва-во́сеньскіх
Д.	зімо́ва-во́сеньскаму	зімо́ва-во́сеньскай	зімо́ва-во́сеньскаму	зімо́ва-во́сеньскім
В.	зімо́ва-во́сеньскі (неадуш.) зімо́ва-во́сеньскага (адуш.)	зімо́ва-во́сеньскую	зімо́ва-во́сеньскае	зімо́ва-во́сеньскія (неадуш.) зімо́ва-во́сеньскіх (адуш.)
Т.	зімо́ва-во́сеньскім	зімо́ва-во́сеньскай зімо́ва-во́сеньскаю	зімо́ва-во́сеньскім	зімо́ва-во́сеньскімі
М.	зімо́ва-во́сеньскім	зімо́ва-во́сеньскай	зімо́ва-во́сеньскім	зімо́ва-во́сеньскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́тне-во́сеньскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ле́тне-во́сеньскі	ле́тне-во́сеньская	ле́тне-во́сеньскае	ле́тне-во́сеньскія
Р.	ле́тне-во́сеньскага	ле́тне-во́сеньскай ле́тне-во́сеньскае	ле́тне-во́сеньскага	ле́тне-во́сеньскіх
Д.	ле́тне-во́сеньскаму	ле́тне-во́сеньскай	ле́тне-во́сеньскаму	ле́тне-во́сеньскім
В.	ле́тне-во́сеньскі (неадуш.) ле́тне-во́сеньскага (адуш.)	ле́тне-во́сеньскую	ле́тне-во́сеньскае	ле́тне-во́сеньскія (неадуш.) ле́тне-во́сеньскіх (адуш.)
Т.	ле́тне-во́сеньскім	ле́тне-во́сеньскай ле́тне-во́сеньскаю	ле́тне-во́сеньскім	ле́тне-во́сеньскімі
М.	ле́тне-во́сеньскім	ле́тне-во́сеньскай	ле́тне-во́сеньскім	ле́тне-во́сеньскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зя́біць, ‑біць; незак., што.

Уздзейнічаць сцюжай, холадам. Восеньскі вецер рэзкі зябіць рукі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліставе́й ’восеньскі вецер’ (маст., Сцяшк. Сл.). Да ліст ₁ і ве́яць (гл.). Параўн. рус. вяц. листови́я, а таксама лістапад ₂.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лістабой ’восеньскі вецер’ (маст., Сцяшк. Сл.). Да ліст ₁ і біць (гл.). Аналагічна рус. наўг. листобой ’моцны асенні паўн.-усх. вецер’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асенні, восеньскі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Verbum