во́рыўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́рыўны во́рыўная во́рыўнае во́рыўныя
Р. во́рыўнага во́рыўнай
во́рыўнае		 во́рыўнага во́рыўных
Д. во́рыўнаму во́рыўнай во́рыўнаму во́рыўным
В. во́рыўны (неадуш.)
во́рыўнага (адуш.)		 во́рыўную во́рыўнае во́рыўныя (неадуш.)
во́рыўных (адуш.)
Т. во́рыўным во́рыўнай
во́рыўнаю		 во́рыўным во́рыўнымі
М. во́рыўным во́рыўнай во́рыўным во́рыўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́рыўны па́хотный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рыўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ворны (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)