во́рлік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́рлік во́рлікі
Р. во́рліка во́рлікаў
Д. во́рліку во́рлікам
В. во́рлік во́рлікі
Т. во́рлікам во́рлікамі
М. во́рліку во́рліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́рлікі, ‑аў; адз. ворлік, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голубки́ мн., бот. во́рлікі, -каў, ед. во́рлік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рлікі, -каў (ед. во́рлік м.) бот. водосбо́р м., голубки́ мн., о́рлики мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рлики мн., бот. во́рлікі, -каў м., ед. во́рлік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водосбо́р​II м., бот. во́рлікі, -каў мн., ед. во́рлік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)