ворва́ться сов. уварва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вломи́ться сов. (ворваться) уварва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рвацца несов., возвр., страд. ува́риваться; вва́риваться; см. увары́цца, ува́рваць

уварва́цца сов.

1. ворва́ться; вломи́ться; вто́ргнуться;

у. ў чужы́ домворва́ться (вломи́ться) в чужо́й дом;

во́раг ~ва́ўся ў краі́ну з за́хаду — враг ворва́лся (вто́ргся) в страну́ с за́пада;

2. перен. (внезапно, быстро проникнуть) ворва́ться;

у акно́ ўварва́ўся ве́цер — в окно́ ворва́лся ве́тер;

3. перен. вмеша́ться, вто́ргнуться;

у. ў чужо́е жыццё — вто́ргнуться в чужу́ю жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уско́чыць сов.

1. (быстро встать) вскочи́ть;

2. вскочи́ть, вбежа́ть;

хло́пчык уско́чыў у ха́ту — ма́льчик вскочи́л (вбежа́л) в избу́;

3. (на что-л.) вскочи́ть, вспры́гнуть;

у. на ла́ўку — вскочи́ть на скаме́йку;

4. (во что-л.) вскочи́ть, впры́гнуть;

у. у ло́дку — вскочи́ть (впры́гнуть) в ло́дку;

5. перен., разг. (о нарыве, волдыре и т.п.) вскочи́ть;

на лбе ўско́чыў гуза́к — на лбу вскочи́ла ши́шка;

6. (войти стремительно, силой) ворва́ться;

байцы́ ўско́чылі ў го́рад — бойцы́ ворвали́сь в го́род;

7. (въехать вскачь на лошади) вскака́ть;

8. угоди́ть, попа́сть;

у. у я́му — угоди́ть (попа́сть) в я́му;

вось дык ~чыў! — вот так попа́лся!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)