Во́ля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Во́ля
Р. Во́лі
Д. Во́лі
В. Во́лю
Т. Во́ляй
Во́ляю
М. Во́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. во́ля
Р. во́лі
Д. во́лі
В. во́лю
Т. во́ляй
во́ляю
М. во́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́лай, прысл.

Гвалтам, супраць волі.

С. браць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́лле, -я, н.

Адсутнасць сілы волі, слабахарактарнасць.

Папракаць за б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сілко́м, прысл. (разм.).

Сілай: супраць волі.

С. прывесці ў школу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

волевыяўле́нне, -я, н. (кніж.).

Выказванне сваёй волі, жадання.

Свабоднае в. выбаршчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кары́цца, кару́ся, ко́рышся, ко́рыцца; незак. (разм.).

Падпарадкоўвацца чыёй-н. волі, уладзе; пакарацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́льны, -ая, -ае.

Які не мае сілы волі, слабахарактарны.

Б. характар.

|| наз. бязво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вольналюбі́вы, -ая, -ае.

Які вызначаецца свабодалюбствам, імкнецца да волі.

Вольналюбівыя народы.

|| наз. вальналю́бства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаўла́дны, -ая, -ае.

1. гл. самаўладства.

2. Схільны загадваць, падпарадкоўваць сваёй волі.

С. характар.

|| наз. самаўла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)