волну́шка бот., волну́ха прост. ваўня́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваўня́нка ж., бот. волну́ха, волну́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бяля́нка ж.
1. обл. (белокудрая женщина) беля́нка;
2. (гриб) беля́нка, волну́шка бе́лая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ваўня́нка ’грыб ваўнянка’ (БРС, Нас., Касп., Сцяшк. МГ), вавня́нка, вовня́нка ’вельмі горкі грыб (Lactaria necator)’ (Лысенка, ССП); пераносна ’чалавек з дрэнным характарам’. У грыба Agaricus torminosus шляпка пакрыта валаскамі. Таму ў слав. мовах яго называюць ’шарсцяным’, у прыватнасці вытворнымі словамі ад *vьlna ’шэрсць’. Параўн. рус. волнушка, волняшка, укр. вовнянка, польск. wełnianka, ст.-чэш. vlněnka і да т. п. Падрабязна з аглядам літ-ры Мяркулава Очерки, 172–173.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)