во́лглы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́лглы во́лглая во́лглае во́лглыя
Р. во́лглага во́лглай
во́лглае		 во́лглага во́лглых
Д. во́лгламу во́лглай во́лгламу во́лглым
В. во́лглы (неадуш.)
во́лглага (адуш.)		 во́лглую во́лглае во́лглыя (неадуш.)
во́лглых (адуш.)
Т. во́лглым во́лглай
во́лглаю		 во́лглым во́лглымі
М. во́лглым во́лглай во́лглым во́лглых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Во́глы (БРС, КТС). З *волглы ’тс’. Гл. волкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валкава́ты ’сыраваты’ (Касп.). Да *волгловатый < *волглы. Прасл. *vьlgъ ’сыры’. Параўн. рус. волговатый ’вільготны, сыраваты’. Гл. яшчэ вагкаваты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)