волапю́к прям., перен. валапю́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валапю́к м., прям., перен. волапю́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валапю́к (БРС). Праз рус. волапюк з франц. (штучнае слова) < англ. world ’свет’ і speak ’гаварыць’ (Блох-Вартбург, 646; Скіт, 695; Шанскі, 1, В, 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)