война́ прям., перен. вайна́, -ны́ ж.;

Вели́кая Оте́чественная война́ Вялі́кая Айчы́нная вайна́;

Пе́рвая мирова́я война́ Пе́ршая сусве́тная вайна́;

Втора́я мирова́я война́ Друга́я сусве́тная вайна́;

справедли́вая освободи́тельная война́ справядлі́вая вызвале́нчая вайна́;

несправедли́вая захва́тническая война́ несправядлі́вая захо́пніцкая вайна́;

объяви́ть войну́ аб’яві́ць (абвясці́ць) вайну́;

быть в состоя́нии войны́ быць у ста́не вайны́;

развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;

холо́дная война́ хало́дная вайна́;

гражда́нская война́ грамадзя́нская вайна́;

экономи́ческая война́ эканамі́чная вайна́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вайна́ ж., прям., перен. война́;

Вялі́кая Айчы́нная в. — Вели́кая Оте́чественная война́;

сусве́тная в. — мирова́я война́;

○ грамадзя́нская в. — гражда́нская война́;

рэ́йкавая в. — ре́льсовая война́;

◊ артыле́рыя — бог вайны́ — артилле́рия — бог войны́;

развяза́ць вайну́ — развяза́ть войну́;

хало́дная в. — холо́дная война́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позицио́нный пазіцы́йны;

позицио́нная война́ пазіцы́йная вайна́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазіцы́йны позицио́нный;

~ная вайна́ — позицио́нная война́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэвенты́ўны превенти́вный;

○ ~ная вайна́ — превенти́вная война́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оте́чественный айчы́нны;

Вели́кая Оте́чественная война́ Вялі́кая Айчы́нная вайна́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мала́нкавы

1. мо́лниевый;

2.: ~вая вайна́ молниено́сная война́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вайна́ (БРС, КЭС). Рус. война, укр. війна, польск. wojna, в.-луж. wojna, н.-луж. wojna, чэш. vojna, славац. vojna, балг. война́, макед. војна, серб.-харв. во̑јна, славен. vȏjna. Прасл. *vojьna < *voj‑, якое мае і.-е. паралелі: літ. výti ’паляваць; праследаваць’, ст.-інд. vēti ’праследуе, гоніць’, лац. venāri ’паляваць, гнацца’, ст.-в.-ням. weida ’паляванне’, ст.-англ. wæan ’тс’, грэч. ἵεμαι ’патрабую, жадаю’ (Праабражэнскі, 1, 91; Фасмер, 1, 334–335; Шанскі, 1, В, 143; Рудніцкі, 1, 463; БЕР, 1, 173; Махэк₂, 696).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́йкавы

1. ре́льсовый;

2. ре́ечный;

○ ~вая вайна́ — ре́льсовая война́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

троя́нский ист. трая́нскі;

троя́нская война́ Трая́нская вайна́;

◊

троя́нский конь трая́нскі конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)