воздава́ть несов.

1. аддава́ць;

воздава́ть по заслу́гам аддава́ць па заслу́гах;

2. / воздава́ть по́чести ушано́ўваць;

3. (отплачивать) адпла́чваць;

воздава́ть добро́м на зло адпла́чваць дабро́м на зло;

◊

воздава́ть до́лжное аддава́ць нале́жнае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушано́ўваць несов.

1. чтить; см. ушанава́ць 1;

2. воздава́ть по́чести; че́ствовать;

3. ока́зывать честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возда́ть сов.

1. адда́ць;

2. / возда́ть по́чести ушанава́ць;

3. (отплатить) адплаці́ць; см. воздава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воздава́ться

1. уст. (отплачиваться) адпла́чвацца; см. возда́ться;

2. страд. аддава́цца; ушано́ўвацца; адпла́чвацца; см. воздава́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвала́ хвала́, -лы́ ж.;

хвала́ и честь хвала́ і паша́на;

воздава́ть хвалу́ усхваля́ць, хвалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воздава́ние

1. аддава́нне, -ння ср.;

2. / воздава́ние по́честей ушано́ўванне;

3. адпла́чванне, -ння ср.; см. воздава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́честь ж. ушанава́нне, -ння ср.; (почёт) паша́на, -ны ж.; (уважение) пава́га, -гі ж.;

вое́нные по́чести вае́нныя ўшанава́нні;

воздава́ть по́чести ушано́ўваць, аддава́ць паша́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)