во́жыкаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жыкаў во́жыкава во́жыкава во́жыкавы
Р. во́жыкавага во́жыкавай
во́жыкавае		 во́жыкавага во́жыкавых
Д. во́жыкаваму во́жыкавай во́жыкаваму во́жыкавым
В. во́жыкаў (неадуш.)
во́жыкавага (адуш.)		 во́жыкаву во́жыкавага во́жыкавы (неадуш.)
во́жыкавых (адуш.)
Т. во́жыкавым во́жыкавай
во́жыкаваю		 во́жыкавым во́жыкавымі
М. во́жыкавым во́жыкавай во́жыкавым во́жыкавых

Іншыя варыянты: во́жыкавы.

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́жыкаў, ‑ава.

Які належыць вожыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́жык

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́жык во́жыкі
Р. во́жыка во́жыкаў
Д. во́жыку во́жыкам
В. во́жыка во́жыкаў
Т. во́жыкам во́жыкамі
М. во́жыку во́жыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Во́жыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Во́жыкі
Р. Во́жыкаў
Д. Во́жыкам
В. Во́жыкі
Т. Во́жыкамі
М. Во́жыках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́жыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жыкавы во́жыкавая во́жыкавае во́жыкавыя
Р. во́жыкавага во́жыкавай
во́жыкавае		 во́жыкавага во́жыкавых
Д. во́жыкаваму во́жыкавай во́жыкаваму во́жыкавым
В. во́жыкавы (неадуш.)
во́жыкавага (адуш.)		 во́жыкавую во́жыкавае во́жыкавыя (неадуш.)
во́жыкавых (адуш.)
Т. во́жыкавым во́жыкавай
во́жыкаваю		 во́жыкавым во́жыкавымі
М. во́жыкавым во́жыкавай во́жыкавым во́жыкавых

Іншыя варыянты: во́жыкаў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)