во́дгук
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
во́дгук |
во́дгукі |
| Р. |
во́дгуку |
во́дгукаў |
| Д. |
во́дгуку |
во́дгукам |
| В. |
во́дгук |
во́дгукі |
| Т. |
во́дгукам |
во́дгукамі |
| М. |
во́дгуку |
во́дгуках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
во́дгук, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Адбіццё гуку, водгулле, рэха.
2. Слабы гук, які даносіцца здалёку.
В. страляніны.
3. перан. Спачувальныя адносіны, салідарнасць з чым-н.
Знайсці в. у сэрцы.
В. на чужое гора.
4. перан., чаго. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго-н., адказам на якія-н. падзеі, з’явы.
Водгукі мінулага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́дгук, -ку м.
1. (отражённый звук) о́тзвук, отголо́сок, о́тклик;
2. (ответ на зов) о́тклик;
3. (высказанное мнение, оценка чего-л., рецензия) о́тзыв, о́тклик;
4. перен. (последствие какого-л. события) о́тзвук, отголо́сок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́дгук, ‑у, м.
1. Адбіццё гуку; водгулле, рэха. Затрашчала галлё — панёсся водгук. Гартны. // Слабы гук, які даносіцца здалёку. З ветрам, што кідаўся зверху,.. даносіліся водгукі нейкіх слоў, крыку. Лынькоў.
2. перан. Спачувальныя адносіны, салідарнасць з чым‑н. Шырокі водгук. □ Я веру, песень маіх кліч бунтарскі Знаходзіць водгук будзе ў сэрцах братніх. Купала. Водгук на чужое гора жыў у.. сэрцы [Ядвісі]. Колас.
3. перан. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго‑н., адказам на якія‑н. падзеі, з’явы. Рэвалюцыйныя падзеі знайшлі магутны водгук у дакастрычніцкай беларускай літаратуры. Пшыркоў. Творы [Лынькова, Чорнага, Труса] з явіліся гарачым водгукам на хвалюючыя пытанні свайго часу. Казека.
4. Разм. Тое, што і водзыў (у 1 знач.). Кніга водгукаў. □ Вялікую цікавасць мелі.. [Купалавы] водгукі аб.. паэзіі Адама Міцкевіча. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́
‘водгук або перапытванне; паўторны зварот’
часціца
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адабрэ́нне, -я, н.
1. гл. адобрыць.
2. Пахвала, станоўчы водгук.
Учынак заслугоўвае адабрэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́дгулле, -я, н.
1. Адбіццё гуку, рэха.
2. перан., чаго. Тое, што і водгук (у 4 знач.).
В. вайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га², часц.
1. Ужыв. як пытальны водгук на зварот.
Га? Што?
2. Ужыв. пры паўторным звароце з мэтай прыцягнуць увагу.
Тата, га, тата!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́шчак, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Пералівісты дрыжачы гук; трэль.
Салаўіны п.
2. Водгук, рэха.
Застукаў дзяцел, і пайшоў па лесе п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адка́з¹, -у, м.
1. Выказванне, паведамленне, выкліканыя пытаннем.
Атрымаць а. на пісьмо.
Грунтоўны а. вучня на пытанне.
2. Рэакцыя, водгук.
А. жывога арганізма на раздражненне.
3. Водгук на што-н.; выкліканыя чым-н. дзеянні, учынкі.
У а. на страляніну танк рушыў наперад.
4. Вынік рашэння матэматычнай задачы.
Атрымаць правільны а.
5. Тое, што і адказнасць.
За мір мы ўсе а. нясём.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)