во́дведкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. во́дведкі
Р. во́дведак
Д. во́дведкам
В. во́дведкі
Т. во́дведкамі
М. во́дведках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́дведкі, -каў ед. нет: схадзі́ць у в. а) навести́ть роже́ни́цу; б) сходи́ть в го́сти; в) навести́ть (больного)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́дведкі, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і адведкі, водведы. Многіх дзяцей бацькі забралі сёння ж, калі прыязджалі на водведкі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́дкі і во́дведкі, -дак.

1. Наведванне жанчыны, якая нарадзіла дзіця.

Прыйсці ў а. з пірагамі.

2. Тое, што і адведзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Во́дпаты, водпыты ’водведкі’ (КЭС). Аддзеяслоўнае ўтварэнне да адпытаць, як водведы (гл.), да адведаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наведанне, візіт, адведкі (мн.), адведзіны (мн.), водведкі (мн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)