во́гнішчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́гнішчавы во́гнішчавая во́гнішчавае во́гнішчавыя
Р. во́гнішчавага во́гнішчавай
во́гнішчавае		 во́гнішчавага во́гнішчавых
Д. во́гнішчаваму во́гнішчавай во́гнішчаваму во́гнішчавым
В. во́гнішчавы (неадуш.)
во́гнішчавага (адуш.)		 во́гнішчавую во́гнішчавае во́гнішчавыя (неадуш.)
во́гнішчавых (адуш.)
Т. во́гнішчавым во́гнішчавай
во́гнішчаваю		 во́гнішчавым во́гнішчавымі
М. во́гнішчавым во́гнішчавай во́гнішчавым во́гнішчавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́гнішчавы костро́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́гнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Распаленая куча ламачча, дроў; агонь.

Грэцца каля вогнішча.

2. Месца, дзе гарэў агонь.

|| прым. во́гнішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

костро́вый​I (относящийся к костру) агнёвы, во́гнішчавы; кастро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)