во́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́глы во́глая во́глае во́глыя
Р. во́глага во́глай
во́глае
во́глага во́глых
Д. во́гламу во́глай во́гламу во́глым
В. во́глы (неадуш.)
во́глага (адуш.)
во́глую во́глае во́глыя (неадуш.)
во́глых (адуш.)
Т. во́глым во́глай
во́глаю
во́глым во́глымі
М. во́глым во́глай во́глым во́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́глы, см. во́лкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́глы (БРС, КТС). З *волглы ’тс’. Гл. волкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вільготны, сыры, вогкі, воглы, волкі, мокры

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)