во́браз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́браз во́бразы
Р. во́браза во́бразаў
Д. во́бразу во́бразам
В. во́браз во́бразы
Т. во́бразам во́бразамі
М. во́бразе во́бразах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязво́бразны, -ая, -ае.

Які не вызначаецца наяўнасцю паэтычных вобразаў.

Бязвобразнае мысленне.

|| наз. бязво́бразнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антытэ́за, -ы, ж. (кніжн.).

1. Супрацьпастаўленне, процілегласць.

2. Стылістычны прыём, заснаваны на супрацьпастаўленні процілеглых вобразаў, паняццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́ўненасць, ‑і, ж.

Паўната, насычанасць чым‑н. Псіхалагічная напоўненасць вобразаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагу́льненасць, ‑і, ж.

Якасць, уласцівасць абагульненага. Абагульненасць вобразаў. Абагульненасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоаблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Шматаблічны, мнагалікі, літаральна, які мае сто вобразаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязво́бразны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца вобразнасцю, наяўнасцю паэтычных вобразаў. Бязвобразнае мысленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фатагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных пласцінках, плёнках.

Каляровая ф.

2. Здымак, атрыманы такім спосабам.

Студэнцкая ф.

3. Майстэрня, установа, дзе займаюцца фатаграфаваннем.

|| прым. фатаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перцэ́птар, ‑а, м.

Спец. Сістэма элементаў біялагічнага тыпу (орган), прызначаная для ўспрыняцця вобразаў (сігналаў) аб’ектыўнага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бразна, прысл.

1. Пры дапамозе мастацкіх вобразаў. Вобразна абагульніць жыццёвых факты.

2. Яскрава, жыва. Гаварыць вобразна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)