вита́ть несов. луна́ць;
◊
вита́ть в облака́х луна́ць у во́блаках.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
луна́ць несов.
1. ре́ять, пари́ть;
2. (о мечтательном состоянии) вита́ть;
◊ л. у во́блаках (надхма́р’і) — вита́ть в облака́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надхма́р’е ср. зао́блачная высь; поднебе́сье;
◊ луна́ць у ~р’і — вита́ть в облака́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́блака (мн. во́блакі) ср. о́блако;
кучавы́я ~кі — кучевы́е облака́;
◊ луна́ць у ~ках — вита́ть в облака́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эмпірэ́й м.
1. миф. эмпире́й;
2. только мн. эмпірэ́і, -рэ́яў перен. эмпире́й;
◊ луна́ць у ~рэ́ях — вита́ть в эмпире́ях
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Віта́ць, віта́ю (БРС, Нас., Бяльк., Шат., Грыг., Гарэц., Мядзв.). Рус. вита́ть ’віншаваць; лунаць’, укр. віта́ти ’віншаваць; прымаць гасцей; заходзіць’, ст.-слав. витати ’жыць, знаходзіцца’, польск. witać, чэш. vítati, славац. s(vítať), в.-луж. witać, н.-луж. witaś ’віншаваць’. Сюды ж польск. zawitać і чэш. zavítati ’зайсці’, якое Махэк₂ (692) беспадстаўна аддзяляе ад vítati ’віншаваць’. Да гэтага ж дзеяслова рус. обита́ть, ст.-слав. обитати (< *обвитати, Фасмер, 3, 101). Слова роднаснае літ. vietà ’месца’, лат. vìeta ’тс’, pavietât ’мець жыллё’ (Праабражэнскі, 1, 85; Брукнер, 625; Фасмер, 1, 321). Першапачатковае значэнне ’жыць, знаходзіцца’, пазней на яго аснове развілося значэнне ’гасціць, знаходзіць прытулак’ і потым ’гасцінна сустракаць, віншаваць’, магчыма, пад уплывам віншавальнай формы *vitajь ’будзь з намі, застанься ў нас’ (Рудніцкі, 1, 400; Шанскі, 1, В, 109). Літ. vitóti ’віншаваць, прымаць гасцей’ з польск. (Скарджус, Slav., 239).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)