висю́лька разг. вісю́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вісю́лька ж., разг. висю́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вісюлька ’лядзяш’; ’упрыгожанне ў выглядзе невялікіх падвесак’ (КТС), рус. висулька, висюлька ’тс’, паўн. ’шкляная вісячая завушніца’. Утворана ад вісець (гл.) і суф. ‑ʼуль‑к‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)