он,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
он,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
он вида́л мно́гое ён ба́чыў мно́гае (шмат чаго́);
◊
глаза́ б не вида́ли во́чы б не ба́чылі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзе́рці
◊ вялі́кая лы́жка рот дзярэ́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Віда́ць ’можна бачыць, разглядзець’; ’можна зразумець’; ’быць відавочным, вынікаць’; ’як здаецца, мабыць, напэўна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чува́ць
1.
2. (ощущаться, чувствоваться) слы́шаться;
3.
◊ ві́дам не віда́ць, слы́хам не ч. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віда́ць I
віда́ць II
1. (быть доступным для взора) быть ви́дным, видне́ться; свети́ться; бре́зжить, бре́зжиться;
2.
3. (следовать) я́вствовать;
◊ яно́ в. — оно́ и ви́дно;
све́ту (бе́лага) не в. — не ви́дно ни зги;
як в. —
в. па́на па халя́вах —
ві́дам не в., слы́хам не чува́ць —
блі́зка в., ды далёка дыба́ць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
від I (
1. (перспектива, открывающаяся взору) вид;
2.
3.
◊ ві́ду не пака́зваць — не пока́зывать ви́ду;
не мець ві́ду — не име́ть ви́да;
ста́віць на в. — ста́вить на вид;
быць на віду́ — быть на виду́;
ві́дам не віда́ць, слы́хам не чува́ць —
від II (
1. (разновидность, тип, подразделение) вид;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
земля́
де́вственная земля́ не́руш, цаліна́;
па́стбищная земля́ па́ша;
па́хотная земля́ во́рная зямля́;
уса́дебная земля́ сядзі́бная зямля́;
◊
земли́ под собо́й не чу́ять (не слы́шать) зямлі́ пад сабо́ю не чуць;
сло́вно из-под земли́ вы́рос бы́ццам з-пад зямлі́ вы́рас;
земля́ гори́т под нога́ми (у кого) зямля́ гары́ць пад нага́мі (у каго);
соль земли́ соль зямлі́;
за три́девять земе́ль за тры́дзевяць зяме́ль;
от земли́ не
как (то́чно) сквозь землю провали́лся як скрозь зямлю́ правалі́ўся;
ви́деть на два арши́на под землёй ба́чыць на тры са́жні пад зямлёй;
(отлича́ться) как не́бо от земли́ (адро́знівацца) як не́ба ад зямлі́;
найти́ под землёй знайсці́ пад зямлёй;
из-под земли́ доста́ть з-пад зямлі́ даста́ць (вы́капаць);
сровня́ть с землёй зраўнава́ць з зямлёй;
стере́ть с лица́ земли́ сце́рці (зме́сці) з тва́ру зямлі́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ву́шы, -шэ́й (
◊ в. аб’е́сці — прожужжа́ть у́ши; надое́сть;
в. вя́нуць — у́ши вя́нут;
вы́цягнуць з в. — вы́тащить за́ уши;
дайсці́ да (чыіх) вушэ́й — дойти́ до уше́й (кого, чьих);
за вуша́мі — трашчы́ць за уша́ми трещи́т;
за в. не адця́гнеш — за́ уши не отта́щишь;
за в. цягну́ць — (каго) за́ уши тащи́ть (кого);
закаха́цца па в. — влюби́ться по́ уши;
мець в. — слу́шать, прислу́шиваться;
мець свае́ во́чы і в. — име́ть свои́ глаза́ и у́ши;
накруці́ць в. — надра́ть у́ши;
на свае́ (ула́сныя) в. чуць — слы́шать со́бственными уша́ми;
натапы́рыць в. — навостри́ть у́ши;
не ба́чыць як сваі́х вушэ́й — не
не ве́рыць сваі́м вуша́м — не ве́рить свои́м уша́м;
па в. ў гра́зі — по́ уши в грязи́;
па в. ў даўга́х — по́ уши в долга́х;
па са́мыя в. — по са́мые у́ши, по́ уши;
пачырване́ць да вушэ́й — покрасне́ть до уше́й;
пець (напе́ць) у в. — дуть, петь (наду́ть, напе́ть) в у́ши;
прапусці́ць мі́ма вушэ́й — пропусти́ть ми́мо уше́й;
пратрубі́ць (пракрыча́ць) в. — (каму) прожужжа́ть (прокрича́ть, протруби́ть) у́ши (кому);
разве́сіць в. — разве́сить у́ши;
стая́ць у вуша́х — стоя́ть в уша́х;
стры́гчы вуша́мі — стричь (пря́дать, прясть) уша́ми;
уве́сці ў в. — (каму) подсказа́ть (кому); надоу́мить (кого);
хоць в. затыка́й — хоть у́ши затыка́й;
хто парася́ ўкраў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць —
і сце́ны в. ма́юць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́хо
нару́жное у́хо знадво́рнае ву́ха;
сре́днее у́хо сярэ́дняе ву́ха;
воспале́ние у́ха
заткну́ть у́ши заткну́ць ву́шы;
отодра́ть за́ уши накруці́ць ву́шы;
медве́жье у́хо
◊
дать (съе́здить) в у́хо даць (зае́хаць) па ву́ху;
и у́хом не повести́ і ву́хам не ве́сці;
как свои́х уше́й не
ми́мо уше́й пропусти́ть мі́ма вушэ́й прапусці́ць;
навостри́ть (насторожи́ть) у́ши натапы́рыць ву́шы;
туго́й на́ ухо тугі́ на ву́ха;
прожужжа́ть (прокрича́ть, протреща́ть, протруби́ть) у́ши пратрубі́ць ву́шы;
слу́шать во все у́ши слу́хаць на ўсе ву́шы;
в одно́ у́хо вошло́, а в друго́е вы́шло у адно́ ву́ха ўвайшло́, а ў друго́е вы́йшла;
слу́шать кра́ем у́ха слу́хаць кра́ем ву́ха;
держа́ть у́хо востро́ трыма́ць ву́ха во́стра;
одни́м у́хом слы́шать адны́м ву́хам чуць;
покрасне́ть до уше́й пачырване́ць да вушэ́й;
(говори́ть) на́ ухо (гавары́ць) на ву́ха;
дуть, петь (наду́ть, напе́ть) в у́ши пець (напе́ць) у ву́шы;
за уша́ми трещи́т за вуша́мі трашчы́ць;
не ве́рить свои́м уша́м не ве́рыць сваі́м вуша́м;
у стен у́ши есть сце́ны ву́шы ма́юць;
у́хо (у́ши) дерёт (ре́жет) ву́ха (ву́шы) дзярэ́ (рэ́жа);
у́ши вя́нут ву́шы вя́нуць;
по́ уши па ву́шы;
влюби́ться по́ уши закаха́цца па ву́шы;
слы́шать со́бственными уша́ми чуць на ўла́сныя ву́шы;
дойти́ до уше́й дайсці́ да вушэ́й;
разве́сить у́ши разве́сіць ву́шы;
медве́дь на́ ухо наступи́л мядзве́дзь на ву́ха наступі́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)