взя́тка ж.
1. (подкуп) ха́бар, -ру м., мн. нет;
дать взя́тку даць ха́бар;
2. (в картах) бі́тка, -кі ж.;
◊
взя́тки гла́дки ≅ як з казла́ малака́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́бар, -ру м. взя́тка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бі́тка ж.
1. бита́;
2. карт. взя́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́дмазка ж.
1. (кусочек сала и т.п. для смазывания сковороды) подма́зка;
2. перен., разг. (взятка) подма́зка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
посу́л м.
1. прост. абяца́нка, -кі ж.;
2. (взятка) уст. ха́бар, -ру м.;
◊
за посу́л де́нег не беру́т погов. абяца́нка-цаца́нка, а дурно́му ра́дасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́паратак (БРС). Рус. дыял. вы́пороток ’неданосак’, таксама лаянка ў адносінах маленькіх, але дзёрзкіх дзяцей, укр. ви́пориток ’неданосак, мёртванароджаная жывёліна’, польск. wyprótek, wyporek ’тс’, чэш. spratek ’цялё-неданосак’. Ц.-слав. испрътъкъ ’infans exsectus’ (Міклашыч, Lex. paleosl., 267). Фасмер (1, 369) і інш. (Мацэнаўэр, LF, 13, 19 і наст.; Міклашыч, 258) лічаць расшырэннем дзеепрыметніка на ‑to‑ ад пароць, як, напрыклад, рус. взятка. Аднак паколькі існуе форма рус. за́порток ’тухлае яйцо’, то параўноўваюць і са ст.-інд. pr̥thukaḥ ’дзіця, хлопец’, асец. firtʼon ’жывёла’, грэч. πόρτις, πόρταξ, πόρις ’цялё, цялушка’, ст.-в.-ням. farro, far ’бык’, літ. periù ’выседжваю (птушанят)’ (Праабражэнскі, 2, 110; Клюге, 147). Махэк₂ (571) таксама ўказвае на другасны характар збліжэння слав. слоў з porjǫ, porti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)