взвыть сов.

1. завы́ць; (заскулить) заскуго́ліць, заскавыта́ць;

2. перен., разг. запла́каць, завы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завы́ць сов. завы́ть, взвыть;

дзе́сьці ~вы́ў саба́ка — где́-то завы́ла соба́ка;

~вы́ла сірэ́на — завы́ла сире́на;

з. ад бо́лю — завы́ть (взвыть) от бо́ли;

◊ во́ўкам з. — во́лком завы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)