ве́яние ср.

1. (зерна — машиной) арфава́нне, -ння ср.; (ручным способом) ве́янне, -ння ср.;

2. (ветра) павява́нне, -ння ср.; (дуновение) паве́ў, -ве́ву м., по́дых, -ху м.;

3. перен. паве́ў, -ве́ву м.;

но́вые ве́яния но́выя паве́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арфава́нне ср. ве́яние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павява́нне ср. ве́яние, дунове́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дых, -ху м. дунове́ние ср., ве́яние ср.;

п. ве́тру — дунове́ние (ве́яние) ве́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́янне ср. ве́яние; прове́ивание, провева́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарфава́ць сов. (закончить веяние веялкой) вы́веять, прове́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́ў, -ве́ву м.

1. (ветра) дунове́ние ср., ве́яние ср.;

2. перен. ве́яние ср.;

но́выя паве́вы — но́вые ве́яния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)