весяле́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
весяле́йшы |
весяле́йшая |
весяле́йшае |
весяле́йшыя |
| Р. |
весяле́йшага |
весяле́йшай
весяле́йшае |
весяле́йшага |
весяле́йшых |
| Д. |
весяле́йшаму |
весяле́йшай |
весяле́йшаму |
весяле́йшым |
| В. |
весяле́йшы (неадуш.)
весяле́йшага (адуш.) |
весяле́йшую |
весяле́йшае |
весяле́йшыя (неадуш.)
весяле́йшых (адуш.) |
| Т. |
весяле́йшым |
весяле́йшай
весяле́йшаю |
весяле́йшым |
весяле́йшымі |
| М. |
весяле́йшым |
весяле́йшай |
весяле́йшым |
весяле́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
весяле́йшы прил. сравнит. ст. веселе́е, повеселе́е, бо́лее весёлый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
весяле́йшы, ‑ая, ‑ае.
Выш. ст. да прым. вясёлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
веселе́е сравнит. ст.
1. нареч. весяле́й;
2. прил. весяле́йшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вясе́льшы ’весялейшы’ (Нас., Сцяшк. МГ) — параўнальная ступень прыметніка вясёлы, утвораная пад уплывам польск. weselszy.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хмель, хмелю, м.
1. Павойная расліна сямейства тутавых, некаторыя віды якой выкарыстоўваюцца ў піваварэнні. Дзве альтанкі хаваліся ў зеляніне дзікага вінаграду і хмелю. Васілевіч.
2. зб. Суквецце гэтай расліны ў выглядзе шышак, насенне яе. [Дзядзька:] — Ён [дзед Хвядос] ужо за Нёманам хмель збірае... Бажко.
3. Хмельны напітак. [Андрэй:] З дзён маладых я хмелю не ўжываю. Клімковіч.
4. Стан ап’янення, выкліканы алкагольнымі напіткамі. Міхась быў чалавек вясёлы. А яшчэ быў весялейшы, як хмель пачынаў туманіць яго лахматую галаву. Колас. Бяседа ўжо ўвайшла ў тую каляіну, калі хмель развязвае языкі нават маўклівым людзям. Сабаленка. // перан. Стан пад’ёму, узбуджанасці, выкліканы чым‑н. Калі ж іх [грошай] не стала, Пад хмелем азарту Паклаў Фенька Рваны гадзіннік на карту. Арочка.
•••
Пад хмелем (пад хмяльком) — у стане лёгкага ап’янення. — А гэта?.. — зноў выкрыквае Клаўдзя пад хмелем. — Помніш, як спектакль у Рудні ставілі? Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)