весно́й, весно́ю нареч. вясно́й, вясно́ю, уве́сну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрадве́сні нареч. на исхо́де зимы́; ра́нней весно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадве́сне ср. кану́н весны́, вре́мя пе́ред весно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясно́й и вясно́ю нареч. весно́й, весно́ю, по весне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клёв рыб. / хоро́ший, плохо́й клёвы́ба) до́бра, дрэ́нна бярэ́цца;

клёв щу́ка начина́ет весно́й шчупа́к пачына́е бра́цца вясно́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збудзі́цца сов., в разн. знач., разг. пробуди́ться, просну́ться;

з. сяро́д но́чы — пробуди́ться (просну́ться) среди́ но́чи;

по́ле ~лася вясно́ю — по́ле пробуди́лось весно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абудзі́цца сов.

1. разг. пробуди́ться, просну́ться;

а. ад сну — пробуди́ться от сна (просну́ться);

2. перен. пробуди́ться, просну́ться;

~дзі́лася жада́нне наве́даць радзі́мы край — пробуди́лось (просну́лось) жела́ние посети́ть родны́е места́;

~дзі́ўся лес вясно́й — пробуди́лся (просну́лся) лес весно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскіда́цца несов.

1. (рассыпаться на части) разва́ливаться; разруша́ться;

2. (во сне) разбра́сываться;

3. (занимать большое пространство) раски́дываться;

4. (не беречь) швыря́ться; (деньгами — ещё) сори́ть;

5. разг. (о зимней дороге ранней весной) по́ртиться;

6. страд. раски́дываться; разбра́сываться; размётываться, расшвы́риваться; разруша́ться, развора́чиваться; см. раскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́як нареч.

1. в разн. знач. ка́к-то;

ён н. злаўчы́ўся — он ка́к-то изловчи́лся;

н. трэ́ба разлічы́цца з ім — ка́к-то ну́жно рассчита́ться с ним;

2. (когда-то) одна́жды, ка́к-то;

н. ра́нняй вясно́й — одна́жды (ка́к-то) ра́нней весно́й;

н. бу́дзе — ка́к-то обойдётся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сле́довать несов.

1. (идти за кем, чем) ісці́ (сле́дам, усле́д); (ходить) хадзі́ць (сле́дам, усле́д); (ехать) е́хаць (сле́дам, усле́д); (ездить) е́здзіць (сле́дам, усле́д); (двигаться, трогаться) ру́хацца (сле́дам, усле́д); (направляться) накіро́ўвацца (сле́дам, усле́д); (наступать) настава́ць (сле́дам, усле́д), надыхо́дзіць (сле́дам, усле́д);

сле́довать за ке́м-л. по пята́м хадзі́ць (ісці́) за кім-не́будзь (сле́дам, усле́д) па пя́тах;

ле́то сле́дует за весно́й ле́та ідзе́ (настае́, надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д) за вясно́й;

2. (до чего) ісці́; (ехать) е́хаць; (направляться) накіро́ўвацца;

по́езд сле́дует до Ми́нска цягні́к ідзе́ да Мі́нска;

3. (руководствоваться чем-л.) кірава́цца (чым), трыма́цца (чаго), прытры́млівацца (чаго); (поступать подобно кому-л.) рабі́ць так, як (хто-небудзь), рабі́ць сле́дам (усле́д) (за кім-небудзь); (брать пример с кого-л.) браць пры́клад (з каго-небудзь); (поступать, подражая кому-, чему-л.) насле́даваць (каму, чаму), перайма́ць (каго, што); (слушаться) слу́хаць (слу́хацца) (каго, чаго);

сле́довать пра́вилам трыма́цца (прытры́млівацца) пра́віл;

сле́довать до́лгу кірава́цца абавя́зкам;

сле́довать мо́де прытры́млівацца мо́ды;

сле́довать уче́нию Па́влова насле́даваць вучэ́нню Па́ўлава;

он во всём сле́довал своему́ отцу́ ён усё рабі́ў так, як яго́ ба́цька; ён ва ўсім браў пры́клад са свайго́ ба́цькі;

сле́довать внуше́нию се́рдца слу́хацца ўнушэ́ння сэ́рца;

4. безл. (нужно) трэ́ба, патрэ́бна; (стоит) ва́рта; (надлежит) нале́жыць; (необходимо) неабхо́дна;

вам сле́дует обрати́ться в спра́вочное бюро́ вам трэ́ба (патрэ́бна, ва́рта, нале́жыць, неабхо́дна) звярну́цца ў бюро́ даве́дак;

вам не сле́довало так поступа́ть вам не трэ́ба (не ва́рта) было́ так рабі́ць;

как и сле́довало ожида́ть як і трэ́ба было́ чака́ць;

5. (причитаться) безл. нале́жаць; (быть должным) быць вінава́тым;

мне с них сле́дует сто ты́сяч рубле́й мне з іх нале́жыць сто ты́сяч рублёў;

ско́лько с меня́ сле́дует? ко́лькі з мяне́ трэ́ба?, ко́лькі я вінава́т?;

6. (быть следствием) выніка́ць;

одно́ сле́дует из друго́го адно́ выніка́е з друго́га;

отсю́да сле́дует вы́вод, что… адсю́ль выніка́е, што…;

как сле́дует як ма́е быць, як нале́жыць, як след.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)