ве́рша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рша ве́ршы
Р. ве́ршы ве́ршаў
Д. ве́ршы ве́ршам
В. ве́ршу ве́ршы
Т. ве́ршай
ве́ршаю		 ве́ршамі
М. ве́ршы ве́ршах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ве́рш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рш ве́ршы
Р. ве́рша ве́ршаў
Д. ве́ршу ве́ршам
В. ве́рш ве́ршы
Т. ве́ршам ве́ршамі
М. ве́ршы ве́ршах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напе́ўны, -ая, -ае.

Меладычны, пявучы.

Напеўныя вершы.

|| наз. напе́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папі́сваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Час ад часу, зрэдку пісаць.

П. вершы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарто́ўны, -ая, -ае.

Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту.

Жартоўныя вершы.

|| наз. жарто́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрадко́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падрадковы, літаральны пераклад якога-н. тэксту.

Перакладаць вершы па падрадкоўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыфмо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

Сістэма, парадак чаргавання рыфмаў у вершы.

Перакрыжаваная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ршыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́ршу ве́ршым
2-я ас. ве́ршыш ве́ршыце
3-я ас. ве́ршыць ве́ршаць
Прошлы час
м. ве́ршыў ве́ршылі
ж. ве́ршыла
н. ве́ршыла
Загадны лад
2-я ас. ве́ршы ве́ршыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́ршачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

натхне́нне, -я, н.

1. Стан творчага ўздыму.

Вершы пішуцца ў хвіліны натхнення.

2. Душэўны ўздым, захапленне.

Гаварыць з натхненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыву́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Вывучыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вершы.

Павывучваў сыноў на аграномаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)