верху́шка

1. верхаві́на, -ны ж., вярша́ліна, -ны ж.;

2. перен. вярхі́, -хо́ў ед. нет;

социа́льная верху́шка сацыя́льныя вярхі́;

3. анат. верхаві́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярша́ліна ж. верху́шка де́рева

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верхаві́на ж. верху́шка, маку́шка, ма́ковка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верхаві́нка ж.

1. уменьш.-ласк. верху́шечка, маку́шечка;

2. верху́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маку́шка ж. (верхушка) маку́шка, -кі ж., вяршо́к, -шка́ м., верхаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

строп I м., спец. строп

строп II м., обл. верху́шка кры́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́кавіна ж.

1. разг. (плод мака) ма́ковка;

2. обл. (верхняя оконечность) маку́шка, ма́ковка, верху́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́каўка I ж.

1. (плод, семенная коробочка мака) ма́ковка;

2. (церковный купол) глава́, ма́ковка; надгла́вок м., надгла́вье ср.;

3. разг. (верхняя оконечность) маку́шка, ма́ковка, верху́шка

ма́каўка II ж. основа́ние хвоста́ у ло́шади

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяршо́к I, -шка́ м. вершо́к;

у аршы́не шасна́ццаць ~шко́ў — в арши́не шестна́дцать вершко́в

вяршо́к II, -шка́ м.

1. верху́шка ж., маку́шка ж., ма́ковка ж.;

на са́мым ~шку́ — на са́мой верху́шке (маку́шке, ма́ковке);

2. только мн. (на молоке) сли́вки;

3. только мн., перен. сли́вки;

4. только мн. верхи́;

нахапа́цца ~шко́ў — нахвата́ться верхо́в;

зніма́ць ~шкі́ — снима́ть сли́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колеба́ться

1. (колыхаться) калыха́цца, гайда́цца; (слегка — ещё) варушы́цца, кра́тацца;

от лёгкого ветерка́ колеба́лась занаве́ска ад лёгкага ве́трыку калыха́лася (варушы́лася, кра́талася) фіра́нка;

ло́дка слегка́ колеба́лась ло́дка злёгку гайда́лася (калыха́лася);

2. (шататься, быть неустойчивым) хіста́цца, обл. калыва́цца, ківа́цца, кра́тацца, варушы́цца;

анте́нна коле́блется антэ́на хіста́ецца (калыва́ецца, ківа́ецца, кра́таецца);

стол коле́блется стол хіста́ецца (калыва́ецца);

стре́лка мано́метра коле́блется стрэ́лка мано́метра хіста́ецца (кра́таецца);

верху́шка берёзы едва́ колеба́лась вяршо́к бяро́зы ледзь калыва́ўся (ківа́ўся, кра́таўся);

3. (качаться в вертикальном направлении) вага́цца, разг. зы́бацца;

земля́ коле́блется зямля́ вага́ецца;

мостки́ под нога́ми колеба́лись кла́дка пад нага́мі зы́балася;

4. (о неустойчивом состоянии) хіста́цца;

температу́ра коле́блется тэмперату́ра хіста́ецца;

5. перен. (быть в нерешительности) хіста́цца, вага́цца;

он до́лго колеба́лся, пре́жде чем дать своё согла́сие ён до́ўга хіста́ўся (вага́ўся), ране́й чым даць сваю́ зго́ду;

6. перен. (терять влиятельность, вызывать сомнение) хіста́цца;

его́ авторите́т стал колеба́ться яго́ аўтарытэ́т пача́ў хіста́цца;

7. страд. калыха́цца, гайда́цца, варушы́цца, кра́тацца; хіста́цца, калыва́цца, ківа́цца; вага́цца, зы́бацца; см. колеба́ть 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)