верхо́м нареч. вярхо́м, ве́рхам, ко́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́рхом нареч.

1. ве́рхам, паве́рсе;

2. (вровень с краями и выше) з ве́рхам, з ко́птурам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нна нареч. верхо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́рсе нареч. по́верху, ве́рхом;

ісці́ п. — идти́ по́верху (ве́рхом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярхо́м нареч. верхо́м;

◊ е́здзіць в. — (на кім) е́здить верхо́м (на ком)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярхо́м ’конна’ (БРС), вярьхом ’тс’ (Бяльк.), укр. верхом, рус. верхом, польск. wierzchem ’тс’. Узнікла як адгалінаваны амонім з дзеепрыслоўя верхам (< vьrx‑ъmь) ’зверху, наверсе’, якое ўяўляе сабой творны склон адзіночнага ліку ад верх (Шанскі, 1, В, 70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

захво́ставаты обл. (о древесном стволе) с то́нким ве́рхом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́рхам нареч.

1. см. вярхо́м;

2. (по верху) ве́рхом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стаўбу́н, -на́ м.

1. обл. кувши́н;

2. высо́кий конусови́дный предме́т с окру́глым ве́рхом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нае́здничать несов.

1. (ездить верхом) е́здзіць (ве́рхам);

2. (совершать набеги на неприятеля) уст. рабі́ць набе́гі, напада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)