верталё́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верталё́тчыца верталё́тчыцы
Р. верталё́тчыцы верталё́тчыц
Д. верталё́тчыцы верталё́тчыцам
В. верталё́тчыцу верталё́тчыц
Т. верталё́тчыцай
верталё́тчыцаю		 верталё́тчыцамі
М. верталё́тчыцы верталё́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верталётчыца ж. вертолётчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верталётчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да верталётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верталётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе і ваджэнні верталётаў.

|| ж. верталётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вертолётчица верталётчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)