верну́ть сов., в разн. знач. вярну́ць;

верну́ть де́ньги вярну́ць гро́шы;

верну́ть убы́ток вярну́ць стра́ту;

верну́ть на рабо́ту вярну́ць на пра́цу;

верну́ть наза́д вярну́ць наза́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павярта́ць сов., разг. (о многих, о многом) верну́ть, возврати́ть; вороти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адквіта́ць сов., разг.

1. (долг) отда́ть, верну́ть;

2. отквита́ть, отплати́ть, отомсти́ть (за что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прочте́ние прачыта́нне, -ння ср.; (чтение) чыта́нне, -ння ср.;

верну́ть по прочте́нии вярну́ць прачыта́ўшы;

взять кни́гу для прочте́ния узя́ць кні́гу для прачыта́ння (чыта́ння);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ажыві́ць сов.

1. (вернуть к жизни) оживи́ть;

а. аргані́зм — оживи́ть органи́зм;

вясна́і́ла хво́рага — весна́ оживи́ла больно́го;

2. перен. оживи́ть; воскреси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адыгра́ць сов.

1. (вернуть проигранное) отыгра́ть;

2. (кончить играть) отыгра́ть;

мы ўжо ~ра́лі — мы уже́ отыгра́ли;

3. (роль в каком-л. деле) сыгра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярну́ць ’аддаць узятае або атрымаць згубленае’; ’прымусіць або папрасіць вярнуцца назад’; ’заняцца пакінутай справай’ (БРС, Яруш.); ’звярнуць з дарогі’ (КТС, Гарэц., Бяльк., Касп.); ’нахіліць, хіліць’; ’ісці (аб дыме з коміна)’; ’капаць зямлю’ (БРС); ’нагаворваць’ (БРС, Шат.); ’згарнуць кудзелю да прадзіва’ (Жд., 1). Укр. вернути ’атрымаць назад’; ’абярнуць адзін раз’; ’паварочваць’; ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць’, рус. верну́ть: арханг. ’прыводзіць у абарачэнне’, йонаўск. ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць назад’, каш. vernǫc, славен. vŕniti ’вяртаць, вярнуць’, серб.-харв. вр́нути ’вярнуць’; ’звярнуць, павярнуць, збочыць’, макед. врне ’вярнуць’, балг. върна ’вярнуць’; ’аддаць назад’; ’прымусіць вярнуцца’. Прасл. vьrnǫti < vьrtnǫti (Шанскі, 1, В, 61).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паваро́чаць I сов. (о многих, о многом) верну́ть, возврати́ть

паваро́чаць II сов.

1. (обо всём, многом) переверну́ть, опроки́нуть; (сено для просушки) повороши́ть;

2. (нек-рое время) поворо́чать, поверте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярну́ць I сов.

1. (отдать взятое или получить утраченное) верну́ть, возврати́ть; вороти́ть; (силы, здоровье и т.п. — ещё) восстанови́ть;

2. (попросить или принудить прибыть обратно, заставить заняться ранее покинутым делом) верну́ть, возврати́ть; вороти́ть;

зага́дам дырэ́ктар ~ну́ў яго́ да пра́цы — прика́зом дире́ктор верну́л его́ к рабо́те;

в. да жыцця́верну́ть к жи́зни;

што было́, таго́ не ве́рнеш — что бы́ло, того́ не вернёшь (не воро́тишь)

вярну́ць II несов.

1. повора́чивать, свора́чивать;

2. разг. клони́ть, наклоня́ть, крени́ть; опроки́дывать, вали́ть;

3. вали́ть;

дым ве́рне з ко́міна — дым вали́т из трубы́;

4. перен., разг. клони́ть;

мне вядо́ма, куды́ ён ве́рне — мне изве́стно, куда́ он кло́нит;

5. перен., разг. нагова́ривать;

6. разг. (землю) рыть;

в. нос — вороти́ть нос;

го́ры в. — (на каго) облива́ть гря́зью (кого);

з душы́ ве́рне — с души́ воро́тит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́даць сов.

1. (снабдить чем-л.) вы́дать;

в. даве́дку — вы́дать спра́вку;

в. па паўкілагра́ма — вы́дать по полкилогра́мма;

в. ава́нс — вы́дать ава́нс;

2. (добыть, произвести) вы́дать;

в. пе́ршую пла́ўку — вы́дать пе́рвую пла́вку;

в. на́фту звыш пла́на — вы́дать нефть сверх пла́на;

3. (отдать взятое) верну́ть, возврати́ть;

в. асабі́стыя рэ́чы іх улада́льнікамверну́ть (возврати́ть) ли́чные ве́щи их владе́льцам;

4. (выпустить из печати, обнародовать) изда́ть;

в. кні́гу — изда́ть кни́гу;

в. зако́н — изда́ть зако́н;

в. распараджэ́нне — изда́ть распоряже́ние;

5. (тайну и т.п.) вы́дать, разгласи́ть; (человека — ещё) преда́ть;

6. вы́дать (себя за кого-л.), изобрази́ть (из себя кого-л.);

в. сябе́ за вучо́нага — вы́дать себя́ за учёного;

в. сябе́ за няшча́снага — изобрази́ть из себя́ несча́стного;

7. (замуж) вы́дать, отда́ть;

8. (звук) изда́ть;

в. на ру́кі — вы́дать на́ руки;

в. (сябе́) з галаво́й — вы́дать (себя́) с голово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)