вербе́на, -ы, ж.

Травяністая ці кустовая дзікарастучая духмяная расліна.

|| прым. вербе́навы, -ая, -ае.

Сямейства вербенавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вербе́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вербе́на вербе́ны
Р. вербе́ны вербе́н
Д. вербе́не вербе́нам
В. вербе́ну вербе́ны
Т. вербе́най
вербе́наю		 вербе́намі
М. вербе́не вербе́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вербе́на ж., бот. вербе́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вербе́на бот. вербе́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вербе́на, ‑ы, ж.

Травяністая ці кустовая расліна сямейства вербенавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербе́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вербены.

2. у знач. наз. вербе́навыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца вербена і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)