Вераце́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераце́йка
Р. Вераце́йкі
Д. Вераце́йцы
В. Вераце́йку
Т. Вераце́йкай
Вераце́йкаю
М. Вераце́йцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)