ве́нцерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́нцерны ве́нцерная ве́нцернае ве́нцерныя
Р. ве́нцернага ве́нцернай
ве́нцернае		 ве́нцернага ве́нцерных
Д. ве́нцернаму ве́нцернай ве́нцернаму ве́нцерным
В. ве́нцерны (неадуш.)
ве́нцернага (адуш.)		 ве́нцерную ве́нцернае ве́нцерныя (неадуш.)
ве́нцерных (адуш.)
Т. ве́нцерным ве́нцернай
ве́нцернаю		 ве́нцерным ве́нцернымі
М. ве́нцерным ве́нцернай ве́нцерным ве́нцерных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́нцер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рыбалоўная сетка ў выглядзе нацягнутага на абручы звужанага ўнізе мяшка.

|| прым. ве́нцерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)