ве́нд

‘перыяд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ве́нд
Р. ве́нду
Д. ве́нду
В. ве́нд
Т. ве́ндам
М. ве́ндзе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́нды ист. ве́нды, -даў мн.;

венд ед. венд, род. ве́нда м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)