вельбо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельбо́тны вельбо́тная вельбо́тнае вельбо́тныя
Р. вельбо́тнага вельбо́тнай
вельбо́тнае		 вельбо́тнага вельбо́тных
Д. вельбо́тнаму вельбо́тнай вельбо́тнаму вельбо́тным
В. вельбо́тны (неадуш.)
вельбо́тнага (адуш.)		 вельбо́тную вельбо́тнае вельбо́тныя (неадуш.)
вельбо́тных (адуш.)
Т. вельбо́тным вельбо́тнай
вельбо́тнаю		 вельбо́тным вельбо́тнымі
М. вельбо́тным вельбо́тнай вельбо́тным вельбо́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вельбо́т, -а, М -бо́це, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая быстраходная шлюпка з вострым носам і кармой, звычайна з невялікай мачтай.

|| прым. вельбо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)