Велута́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Велута́
Р. Велуты́
Д. Велуце́
В. Велуту́
Т. Велуто́й
Велуто́ю
М. Велуце́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)