велаго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
велаго́нка |
велаго́нкі |
| Р. |
велаго́нкі |
велаго́нак |
| Д. |
велаго́нцы |
велаго́нкам |
| В. |
велаго́нку |
велаго́нкі |
| Т. |
велаго́нкай велаго́нкаю |
велаго́нкамі |
| М. |
велаго́нцы |
велаго́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
велаго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Спаборніцтва па веласіпеднаму спорту. Была нядзеля, і Антон Прымацкі паехаў за горад, каб пабачыць, як будуць праходзіць велагонкі. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
велаго́нкі, -нак, адз. велаго́нка, -і, ДМ -нцы, ж.
Веласіпедныя гонкі.
|| прым. велаго́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
велого́нка спорт. велаго́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)