ве́ктарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ктарны ве́ктарная ве́ктарнае ве́ктарныя
Р. ве́ктарнага ве́ктарнай
ве́ктарнае		 ве́ктарнага ве́ктарных
Д. ве́ктарнаму ве́ктарнай ве́ктарнаму ве́ктарным
В. ве́ктарны (неадуш.)
ве́ктарнага (адуш.)		 ве́ктарную ве́ктарнае ве́ктарныя (неадуш.)
ве́ктарных (адуш.)
Т. ве́ктарным ве́ктарнай
ве́ктарнаю		 ве́ктарным ве́ктарнымі
М. ве́ктарным ве́ктарнай ве́ктарным ве́ктарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́ктарны мат. ве́кторный;

○ ~нае вылічэ́нне — ве́кторное исчисле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вектара.

•••

Вектарнае вылічэнне — раздзел матэматыкі, які вывучае розныя аперацыі над вектарамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паказаная адрэзкам прамой матэматычная велічыня, якая характарызуецца лікавым значэннем і напрамкам.

|| прым. ве́ктарны, -ая, -ае.

Вектарнае вылічэнне (матэматычная дысцыпліна).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́кторный мат. ве́ктарны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)